W tym wyjątkowo trudnym czasie przede wszystkim ważna jest nie oceniająca obecność. Ważniejsze od dawania rad i pocieszania, jest przede wszystkim słuchanie i bycie obok. Co jeszcze możesz zrobić?
Pozwól przeżyć żałobę
Strata ciąży to strata nadziei i marzeń. Przeżycie żałoby, nawet jeśli ciąża była na bardzo wczesnym etapie, to obowiązkowy krok do złapania równowagi. Płacz, przeżywanie emocji to normalny etap. Jest również kwestią indywidualną ile może trwać okres żałoby. Każda kobieta może przeżywać go inaczej. Unikaj stwierdzeń takich jak "nie ty jedna, jesteś młoda, będziesz mieć kolejne". To okrutne słowa, które nigdy nie powinny zostać wypowiedziane.
Pomóż szukać wsparcia innych
Nie trzeba przez tak trudne doświadczenie przechodzić samotnie. Nieocenione jest wsparcie bliskich i przyjaciół, ale czasami jeszcze lepsza będzie pomoc od osób, które mają za sobą podobne doświadczenie. Ktoś, kto doświadczył podobnej straty lepiej zrozumie przeżywane przez kobietę emocje. Mądra bliska osoba nie obrazi się, gdy kobieta otworzy się przed kimś obcym z podobnym doświadczeniem. Może nawet pomóc znaleźć takie grupy wsparcia online lub zawieźć na spotkania na żywo.
Pomóż upamiętnić stracone dziecko
Kiedy kobieta będzie gotowa możesz pomóc jej upamiętnić stracone dziecko czy ciążę. To delikatna kwestia i zawsze pytaj czy ma ochotę na takie działania. Może to być stworzenie pamiątkowego albumu, intymna ceremonia, wiersz, piosenka, obraz.Rozmawiaj i pytaj, ale nie narzucaj się z pomysłami. Możesz przygotować coś sama, by ofiarować kobiecie, gdy poczujesz, że ta jest gotowa.
Dziel się doświadczeniem
Jeżeli masz podobne przeżycia za sobą, a wiele kobiet je ma, możesz podzielić się swoją historią. Usłyszenie, że nie jest się samym w swojej stracie to duże wsparcie. Pilnuj jednak, by twoja historia nie przyćmiłabólu przeżywanego przez kobietę. To jej droga, którą musi przejść. Pytaj, czy chce usłyszeć, co pomogło tobie.
Bądź czujna, czy nie trzeba włączyć specjalistycznej pomocy
Bliscy, czas i otwarte serca, pomogą uporać się ze stratą i wrócić do względnej równowagi. Może być jednak tak, że kobieta będzie potrzebować specjalistycznej pomocy: psychologicznej, psychiatrycznej. Czasami może sama tego nie zauważyć i to rolą bliskich jest zwrócenie na to uwagi. Zapewniaj, że to normalne wesprzeć się lekami albo rozmową z osobą, która specjalizuje się w pomocy kobietom po stracie.
Przede wszystkim jednak liczy się nieoceniająca obecność bliskich. Przyjmowanie kobiety z całym jej smutkiem i żalem. Zawsze pytaj czy kobieta jest gotowa na radę, nie zakładaj, że wiesz, jak ona się czuje. Empatia, otwarte serce i czułe ucho, to najlepsze, co możesz zrobić.