6 zasad efektywnego uczenia się z dzieckiem. Które już stosujesz?

Pomoc dziecku w nauce może być bardzo frustrująca. Dla obu stron. Każdy z nas ma chyba wspomnienia, gdy brat próbował wytłumaczyć matmę albo zniecierpliwiona mama reakcję chemiczną.Dziecko, działa najlepiej jak umie. Jeżeli jakaś metoda nie działa, należy zmienić metodę, a nie besztać ucznia. Oto lista działań, która może być pomocna we wspólnej nauce.

Nie przystępuj do nauki, kiedy dziecko jest głodne lub zmęczone

To wydaje się być oczywiste, ale w natłoku wydarzeń dnia łatwo o tym zapomnieć. Spełnianie potrzeb fizjologicznych jest jednak nadrzędnym warunkiem do tego, by mózg był w stanie przyswajać wiedzę. Zwłaszcza, jeżeli zagadnienie jest trudne i wymaga wysiłku. Dlatego przed przystąpieniem do lekcji dziecko powinno odpocząć i zjeść.

Sprawdźcie, co z zagadnienia dziecko już wie

Zanim sięgnie się po kolejny etap danego zagadnienia dobrze jest wiedzieć na czym się stoi. Bez sensu tłumaczyć zaawansowane treści, jeśli tak naprawdę dziecko nie zna i nie rozumie podstawowych pojęć. Czasami trzeba zrobić krok wstecz, by po czasie móc ruszyć z miejsca. Nie obwiniaj też dziecka za te braki. Ważne, że zostały zauważone i można zacząć pracę.

Zaczynajcie od czegoś, co dziecko potrafi

Dziecko ma czuć, że sobie radzi. Jeżeli wspólną naukę rozpocznie się od porażki nie zachęci to optymistycznie do dalszych działań. Natomiast jeśli będzie ona zbudowana na nawet małym sukcesie łatwiej będzie robić kolejne kroki, bo i wiara we własne możliwości będzie większa.

Upewniaj się, że dziecko rozumie

Czasami rusza się z materiałem dalej, myśląc, że jakaś jego część została opanowana. Zawsze jednak upewniaj się, że tak jest w istocie. Powtórka nigdy nie zaszkodzi, podbuduje ona dziecko, a jednocześnie na pewno będzie wiadomo, że materiał został opanowany i są solidne podstawy do tego, by ruszyć dalej.

Sprawdzaj, czy dziecko jest obecne

Długi monolog, zawiłe zadania, a za oknem taki piękny widok. To normalne, że odpływamy myślami. Robi to również dziecko, nikt bowiem nie jest w stanie w nieskończoność utrzymać uwagi. Dlatego co jakiś czas kontroluj czy dziecko nadąża i jest obecne. Nie gań jednak jeśli tak nie jest. Być może to wyraźny znak, że potrzebna jest przerwa, poruszanie ciałem, zmiana miejsca.

Chwal, doceniaj, unikaj krytyki

Nikt nie jest w stanie uczyć się w stresie. Jeżeli dziecko będzie narażone na kąśliwe uwagi, krytyczne komentarze i niezadowolenie, nauka przyjdzie z jeszcze większym trudem. Przecież nie o to chodzi we wspólnym uczeniu się. To ma być dobra zabawa dla obu stron, a nie przykry obowiązek. Dlatego wykorzystujcie wspólne zainteresowania, tło środowiskowe, członków rodziny i znajome sytuacje. W ten sposób dziecku będzie łatwiej przyswoić wiedzę.